Wat leiders kunnen leren van familiebedrijven

Ik neem je graag mee in het verhaal van Frans.

Frans is een man van 59.

Hij heeft humor, is zeer sociaal en weet hoe die zaken moet doen.

Je weet wel. Zo iemand waar je graag vrienden mee bent. En tegelijk een rip uit je lijf is als je wat van hem af neemt. Maar zonder kun je ook niet 🤭

Jarenlang is hij het hoofd van het familiebedrijf. Overgenomen van zijn vader, en gemaakt tot wat het nu is. Een grote en succesvolle organisatie.

Dankzij zijn inspanning en leiderschap creëerde die honderd extra banen. Biedt klanten een totaal oplossing en nog nooit bereikte de omzet zo'n hoog niveau.

En de medewerkers? Ook die zijn tevreden want Frans vond een goede cultuur en werkomgeving belangrijk.

Dan Sophie.

Ja, wie is Sophie eigenlijk?

Dat weet ze zelf ook niet zo goed.

Een jaar geleden nam ze de zaak over.

Toen Sophie de CEO werd ging ze papa vooral kopiëren. Ze zag tenslotte hoe succesvol zijn aanpak werkte.

Haar nieuwe ideeën bleven op de achtergrond. Want door het bedrijf te ‘laten’ zoals het is kon zij haar vaders werk eren. Je wilt tenslotte niet tornen aan het opgebouwde bedrijf en imago.

Dus Sophie ging dag in dag uit als Frans door het leven.

Zichzelf volledig verliezende. En met de dag ongelukkiger.

Uiteraard vertaalde zich dat ook naar de medewerkers en klanten.

De sfeer sloeg om en de resultaten daalden.

“Hoe kan het nou dat dit niet werkt? Ik moet iets gemist hebben. Iets wat mijn vader nog beter deed!”, aldus Sophie. Die de oplossing vooral buiten zichzelf zocht.

Sophie zag het allemaal niet meer zitten.

Zwaar teleurgesteld in zichzelf begaf ze zich naar haar vader. Met maar één uitkomst in gedachten.

‘Papa, ik wil heel eerlijk tegen je zijn. Ik kan het gewoon niet. Ik doe alles wat ik jou heb zien doen. Maar het lijkt niet genoeg. Misschien moet je maar een ander zoeken.’

Frans voelt meteen hoe de vlag erbij hangt. Hij staat op en gaat vlak bij zijn dochter staan.

Terwijl die Sophie een stevige knuffel geeft zegt hij: ‘Je weet toch wel dat ik jou heb gekozen omdat ik in jou geloof? In jou als persoon. In wat jij te geven hebt. In wie jij bent.

Sinds mijn vertrek kijken de mensen naar jou. Maar ze zien je niet!

Ze zien niet wat jij te bieden hebt. Omdat jij niet vanuit je gevoel en geloof de leiding pakt. Jij leidt vanuit een boekje, waar met grote letters "Frans" op staat.

Maar dat boekje mag je dicht doen.

Wat vindt jij belangrijk?

Welk plaatje zie jij voor je als je denkt aan het bedrijf van morgen?

Wat is jouw manier van mensen verbinden, ondersteunen en successen te bouwen?

Jij mag nu gaan leiden, vanuit jouw eigen kern.

Ik geloof al in je, nu jijzelf nog.’ Frans begint te kuchen, lacht en zegt dan: ‘En nu stop ik want ik lijkt net de pastoor, maar je snapt mijn punt.’

Sophie is helemaal verbijsterd. Zich niet bewust van de plek die zij zichzelf niet had gegund. Maar dankzij haar vader voelt ze wat er moet gebeuren. Ze heeft nog een lange weg te gaan.

Er zijn zoveel manieren waarop je als leider je rol kan pakken. Maar het gaat alleen werken als het vlammetje wordt aangestoken vanuit jouw kern ❤️.